Белорусские методы

Выгаварываю з (імя) пужанне, влеканне бацькава, маткіна, курынае, вуцінае, гусінае, сабачае, цялячае, кароўскае, дзявоцкае, хлапоцкае, парабоцкае. Выгаварываю пужанне з ярых воч, з чорных бров, з румянага ліца, з рацівага сэрца, з усіх жылачак і спажылачак, і па касцях не хадзіць, і касцей не ламіць, рацівага сэрца не знабіць, гаручае крыві не паліць. Ідзі, пужанне, влеканне, на сухія лясы, на топкія балоты, на жолтыя пяскі, на ніцыя лозы, там табе гуляці і буяці, у рабы божай (імя) не бываці. Не я знаю, Гасподзь знае і нам памагае.

Прамаўляць тры разы.

***
Іспуг

Не сама с сабой, а Гасподзь са мной і Прачыстая Мацер Божая памагала, усіх святых сазывала. I я с німі прыступала і выгаварвала. Ты, спуг, встрэцілся в саду, в лесу, гародзе, на отчым парозе. Іспуг атцоўскі, мацярынскі, хлапоцкі, мужской, парабоцкі, жэнскі, агнявы, вадзяны, курыны, каціны, уціны, сабачы, снаваны, аткаці ад раба божыя (імя), выйдзі з касцей, машчэй, ясных ачэй, са шчырага серпа, бела цельца. Па касці табе не хадзіць, касцей не ламаць, жывот не сушыць, серпа не таміць. Выйдзі із раба божыя (імя) лёгкім духам, рассыпся горным макам, атайдзі на мхі, балоты. Там табе есць і піць, і гуляць, а ў целе раба божыя (імя) большэ не бываць. Я - словам, а Бог - з помашчу (тры разы). Амінь.

***
В вадзе, в едзе, в гульне, в смехе, в страхе падзіўныя, насыпныя ідзіце ж вы, урокі, улёкі, (імя) па полі. Там вам піценье, ядзенье, (імя) васпамажэнье. Ідзіце ж вы, урокі, улёкі, на крутыя горы, на нізкія лозы, а (імя) в целе не стаяць, касцей не ламаць, гаручых слёз не разліваць і в сне не стаяць. Я не памагу, пусць Бог паможа. Я - са словам. Бог - з помашчу. Як дух мой лёгак, штоб так (імя) памаглось легка.

Ад спалоха
Брала льняную нітку, красную трапку на коленка. Патом паліла тую нітку, шаптала на яе. Брала з печкі вугольчыкі, шчэпаць солі. Шаптала на соль перад іконай. Вадзіла над галавой вугольчыкамі, сплёўвала ўбок.

Запісанаў г. Ветка ад Рабой Наталлі Міхайлаўны, 1956 г.н., Вяргеенка С.А.,

студэнткамі Гарбуновай Г., Чырковай Я., Швед Г. (2009)

***
От іспуга
Першым разам, добрым часам Госпаду Богу памалюся, Прысвятой Багародзіце пакланюся, памагі ўгаворваць. Урокі і ўлёкі выгаварваю с касцей, с галавы буйнай і з чар крыві гарачай, і ссылаю на мха, на балота, на сухія ляскі, на жоўтыя пяскі. Там табе ваяваць і на (імя) ні быць, серца ні знабіць. Чур, цебе наражоны, хрышчоны. Як з гyci вада, так і з нябе худоба. Не любіші меня, любі Господні дух. Амінь.

***
Бег ваўчок, стальны хвасток, ільняныя ножкі. У канцы новага сяла, каля Сідарава двара стаялі мужчыны з шапкамі, жанчыны з наміткамі, дзяўчаты з платкамі. Парні палкамі махалі, ваўчка іспугалі, і іспуг ад (імя лечашчага) прагналі. Ва імя Атца і Сына і Святага Духа.

Тры раза.

***
Ляк-лячок, красны панічок, я буду вышэптываць-выгаварываць з кашчэй, з машчэй, з крыві, з красаты, з чорных броў. Iдзі на гару. На гары стаяць кубкі паналіваныя, сталы пазасціланыя. Там вам піць і гуляць, рабе божай Анастасіі спакой даваць.

Ад ляку (іспугу)
У суботу рана сонейка ўзыходзе, Прычыстая Божыя Мацер па садочку ходзе. Па садочку ходзе, расічку збівае, усіх святых на помач прызывае: "Антоній, Фядосій, прыдзіце, намагіце рабе божай Анастасіі". Ляк вышэптываецца-выгаварываецца із кашчэй, із машчэй.

Запісана ў в. Крупен ад Качанавай Ніны Фёдараўны, 1951 г.н., студэнткай Сяргеенка В.

***
Першым разом, лепшым часом говоря, пляг на куріны знак, на белое яйцо, на шчарое серцэ катоў, собакі, свінячі, коровячі от (імя) рождзёного, хрішчоного шляг забіраю, на расходней дороге раскідаю, гдзе ветры не веют, гдзе сонцэ не греет.

Заговор читается три дня по три раза на куриное яйцо. Во время заговора яйцо водится по лицу, по животу, пока читается. Потом яйца убирают. Через три дня это яйцо разбивают в стакан с водой. От яйца начинают подниматься столбики с пузырьками и смотрят, сильный ли был испуг. Чем больше столбиков, тем сильней был испуг. В наших условиях со стакана выливается в унитаз и смывается водой. В деревне скармливается собаке.

***
Господу Богу помолюса, Пречістой Божай Mauepi поклонюса. Пречіста Божа Маці, пріступі, поможы (імя) ляк віговораці. Пора покідаць (імя) на спокой даць. Як вон спіць, шчоб його ліхо спала. Ляк мужчінскі, жоночі, паробочі, подумані, погодзі, із воды, із ветру, із всякого дзерева, тут тобе не ходзіць. под бокі не подпіраць. Ідзі на лес, дзе вецер не вее, дзе сонце не грэе, там тобе будзе піценне, ядзенне, гулянне і лёгке спочіванне, а тут тобе не мае ні піцення, ядзення, гуляния і лёгкого спочівання. Амінь.

Дзевяць раз.

Ад ляку, спуду
Госпаду Богу памалюся, Іісусу Хрысту пакланюся, Прачыстай святой Мацеры Божай пакаруся. Прачыстая святая Маці Божая, прыдзі, памажы раждзёнаму-крашчонаму (імя) іспуг шаптаці. Лякі-лякі, раз, лякі-лякі, два, лякі-лякі, тры, лякі-лякі, чатыры, лякі-лякі, пяць, лякі-лякі, шэсць, лякі-лякі, сем, лякі-лякі, восем, лякі-лякі, дзевяць.

Пасля прамаўлення плюнуць адзін раз.

***
Наліць у кружку халодной вады, аў другой кружцы растапіць воск. Дзіця пасадзіць на порог тварам да захода сонца. Над головой дзіцяці ў кружку з вадой уліваць воск і казаць:

- Выліваюцца спуды за парогі з касцей, з почак, з сэрца, з крыві, з буйной галавы (імя). Амінь.

Выліваць тры дні вечарам. Пасля можна будзе на вадзе naбачыць, з-за чаго дзіцё спалохалася. Ваду пасля заговора патрэбна выліць на дорогу.

***
Влакі (іспуг)
Першым разком, добрым часком Госпаду Богу памалюся, Прачыстай Божай Матачцы пакланюся. Прачыстая Божа Матачка, прыступі, да мой дух палюбі (імя) влякі ўговораці.

***
О, пуд-пудзішча, выгаварваю я цябе з буйнай галавы, з русага воласа, з рацівага сэрца, з жыл, з касцей, з суставаў божага раба (імя).

Перакрысціцца тры разы, а як закончыш, трэба здуць, сплюнуць, здуць, сплюнуць і г.д. Гаварыць сзадзі:

- Крэст пада мною, крэст нада мною, атступі, вражэ, чатырох углоў, пецярых дзвярэй. Бог ідзе - сам Гасподзь Бог з ангеламі сцерагі мяне, каб я нікога не баялася і нікога не пугалася: ні змея, ні звера, ні страха, ні праха і ні ліхога, і ні плахога, штоб ішла, весялілась, каб рай тварыўся нада мною.

***
Праговорваць нада пасля абеду:

- Господу Богу помолюса, Прочістой Божэй Мацер поклонюса. Прочіста Божа Маці, прідзі, поможы спуг уговораці. Первым разом, першым часом (імя) спуг шэптаці. Молодзічок молодой, твой рожок золотой. Ці ты вымершы быу, ці пужаюцца цябе, не пытаюцца, ці боліць жывоцік у цябе. Не боліць, хай у (імя) не боліць.

Дапамагла: Бандарэнка Э.В., Шабуні 3.В. і інш.

***
У чыстом полі стаіць дуб, на дубе сядзіць голуб без крыл, без мяса і без ног, голуб упаў - спуг прапаў.

***
Ад спалоху

Першым разам, лепшым часам Госпаду Богу памалюсь, святой Прачысце пакланюсь. Святая Маць Прачыста, памажы. А на полі стаіць іва, на той іве - сухі дуб без карэнпя, без галля, без лісця, без вярха. На том дубе сідзіць пташка без пер’яу, без крыльцаў, без ножак, без кіпцяў, без дзюбкі, без галоўкі. Як табе, пташка, нідзе не лятаць, так (імя) раждзёнай, хрышчонай ні пуду, ні жыту, ніякай балезні не відаць. Спаць, гуляць і прыбываць.

Замаўляць тры разы (раніцай і на ноч), паўтараючы дзесяць раз. Замаўляць, седзячы пад образом: чалавек, які замаўляе, сядзіць пазадзе спалоханага чалавека.

Первым разочком, лепшым часочком Господу Богу помолюса, святой Прачыстай Мацеры поклонюса. Прачыстая Божая Матачка, прыступі, дапамажы. Выгоняю пераполох з галавы да ног: з ілба, з ушэй, з грудзей, з жывата, з усіх пальчыкаў, з усіх сустаўчыкаў, з белае касці, з чырвонае крыві, з жоўтого мозгу, з румяного цела (імя). К Богу слыхом, а (імя) помоччу.

***
Перад замовай бяруцъ нож, і калі чалавек сядзіць на стуле, бабка-шаптуха павінна чытаць замову і гаварыць такія словы:

- Першым разам, лепшым часам.

Пляваць убок тры разы. Нажом над головой ставіць крыж. Затым:

- Другім разам, лепшым часам... і трэцім разам, лепшым часам...

Шаптуха павінна гаварыць пасля абеду:

- Дуб стаіць па полі, на том дубе сядзіць птах. Як таму птаху ў полі не лятаці, так таму дзіцяці век спуду не бываці. Амінь.

Тры разы.

***
Госпаду Богу памалюся, святой Прачысце пакланюся. I ні раз, і ні два, і ні тры, і ні чатыры, і ні пяць, і ні шэсць, і ні сем, і ні восем, і ні дзевяць, гаварай, маўляй - кашачая, заячая, сабачая, гусіная, курыная, тхарыная, свінячая, такалёвая, выходзь з касці, з маршчы, з румянага (імя) цела. Амінь.

Бег сабачка цераз мост, чатыры лапы, адзін хвост, на масточку забрахаў, Вольцы ліха адагнаў.

***
Шэпчуць тры разы, пры гэтым плююць праз левае плячо.

- Устану, благаславясь, да пайду, перакрэсцясь, з варот варатамі, з дзвярэй дзвярамі. Правядзі мяне, Гасподзь, як выйшаў, так і пайшоў. Амінь, амінь, амінь.

***
Кажуць тры разы, пры гэтым плююць проз левае плячо:

- Як месяц - на ўцёк, так з раба божага (імя) іспуг - на ўцёк. Амінь, амінь, амінь.

***
Як на сінім моры, на лукаморы, стаіць дуб на двінаннаць какатоў, па двінаццаць каранёў. На тым дубу тры дзявіцы гулялі, не ўмелі яны ні ткаць, ні прасць, толькі з етага младзенца пужанне выганяць бацькіна, маткіна, кацінае, гусінае, курынае, сабачае, авечае, чалавечае. Святая Маць Прачыстая, вывадзі з етага младзенца ету балезнь, вывадзі ўрошную і прыгаворную, пужаную і зліканую. Амінь.

Госпаду Богу памалюся, Прачыстай Мацеры ўкланюся, якому там дзянёчку, такому і часочку, якой зарыцы, такой парьщы. Дай, Госпадзі, на помач рабу свайму (імя). Угаварваю спуганне, страчанне уцешнае, нацешнае і з рук, і з ног, і з жывата, з рацівага сэрца, з краснай печані, з касцей-пакостачак, з жыл, з паджылак, з яркіх воч, з русаіа воласу, з громкага голасу. Датуль ты, спуг, хадзіў, сэрца таміў, сіні жылкі марыў. Як мой дух пачуў, тут табе не бываць, у раба божага (імя) не стаяць, косці не ламіць, сэрца не ташніць, валасы не чарніць, сініх жылак не марыць. Спалюбі ж мой дух, Гасподне слова. Духам змаўляю, славамі ўпрашаю, худа назад, дабро наперад.

Замова паутараецца тры разы.

***
Шоў Бог Хрыстос цераз калінавы мост, златой грасцінкай папіраўся. Як гэтаму мосціку не ламацца, не прагібацца, так гэтаму (імя) не пугацца, не ўлікацца. Датуль пуганне, уліканне стаяла, пакуль я бабай не стала. Спаць лажусь, на бачок перавярнусь. Маць Прачыстая ў мяне. Што Маці Прачыстай, то і мне

От детской бессоницы.

Бору, о, Бору,
Я да цябе гавору.
Дубочок, браточок,
Пасватаемся, пабратаемся,
Ёсць у цябя дубочкi-браточкi,
А у мяне внучка (имярек)
Тваiм дубочкам-браточкам
Лисццем шевелiць,
А маёй внучцы
Спаць, адпачываць.
Пойдам, груша, на абору,
Я з табой пагавору,
Пладоу з цябе не беру,
Но сваёй внучцы крыксы аддаю.
Твае плады на зямлi бадуць прападаць,
А мая внучка будзе спаць, адпачываць,
Здароуе прыбавляць,
Каб яна была дужэнька, здаравенька,
Спала i адпачывала.

От детского плача.
Если ребёнок беспокойный и плаксивый, то читать следующее:
Добры вечар, дарага сваха,
У цябе дачка Ева,
У меня сын (имярек),
Як буду жанiць
Так прыйду на вяселле прасiць;
Та я аддам сваго сына
Начнiцы, нуднiцы, крыклiвiцы,
А на мого сына
Сонухi, дрымухi, маучухi.
На тваю дачку Еву -
Крыкухi, нясплюхi, варчухi.
Вы, начнiчкi, вы, сястрычкi,
Няйдзiце да (имярек),
Ня грайцеся,
Вы ад няго адступайцеся,
Няйдзiце, не будзiце,
Яму спаць памажыце.

Этот заговор только для мальчика. Можете видоизменить, но на свой страх и риск - бабушка не советовала.
Очень эффективен от дурного глаза на детях.

Знос (переклад болезни)
Пакостный заговор на пренос болезни или "крыксы" со своего ребёнка на другого. Делать только в присутствии обоих детей (своего и того, на кого переклад).

Мае ваучыня,
Твае - казыня.
Няхай мае маучыць,
А твае бурчыць.
Мае вышчэ за твае,
Да мае будзе спацi,
А твае - крычацi.

А это защита от подобного:

Аднiм Хрыстом хрыстовано,
Аднiм мiрам мазана,
Што думаешь пра мяне -
То стане цябе.


Оберег, когда пересекаются две женщины с детьми (считается дурным знаком):
Месяц i Сонца двое,
Дзеткi, жывiце абое,
Што думаюць маткi - то маткам,
Што думаюць дзеткi - дзеткам.

От зноса (сглаза на ребёнке).

Госпаду Богу памалюся,
Прычыстай Божай Мацерi пакланюся,
Прычыста Божа Мацер, прыступi,
Рабе Божай (имярек) памажы,
Поп у царкву заберыуся,
На утрэнню станавiуся,
Воянгалi брау,
Воянгалi чытау,
Царскi варота адчыняу.
Царскi варота адчынiлicя,
Рабе Божай (имярек) знускi чынiлicя.

Прочесть 9 раз. В конце перекрестить ребёнка трижды.

Загавары ад болi у жываце

Першым разам, лепшым часам Госпаду Богу памалюся, свя¬той Пра¬чыс¬тай Маці пакланюся. Святая Прачыстая Божая Маці, прыс¬ту-пі, па¬ма¬жы жы¬вот лячыць. Яшчэ Госпаду Богу памалюся, яш¬чэ Госпада Бо¬га просім, ся¬год¬няш¬ня¬га святога дзянёчка (...), ад¬куль сонейка вы¬ходзіць, адтуль святая Пра¬чыс¬тая Божая Маці пры¬ходзіць з ся¬рэб¬ра¬ны¬мі рукавамі і залатымі туфлямі. Як сярэбраным ру¬ка¬вом не рас¬шы¬ваць, залатым туфлём не расплятаць, жа¬лез¬на¬га па¬мос¬ту не ўгінаць, так у (імя) болей у жываце не бываць. Залатнік-за¬лат¬ніч¬ку, стань на сваё мястэчка, на залатое крэслечка. Табе па жы¬ва¬ту не хадзіць, жы¬ва¬та не таміць і пад грудзі не падхадзіць.

Чытаць 3 разы.

***
Жывот, жываток, братка мой, чаго ты ўсхадзіўся, чаго ты ўзбаяўся. Ці ты з хады, ці ты з яды, ці ты з уроку, ці ты з прыгавору, ці ты з вялікай цяжасці. Пакуль цябе бабка- шаптуха не ўгаварывала, не ўмаўляла на сваім месцы, залатым хрысце, рабы божай (імя) у русай шарсці, у жоўтай касці станьце на месце куніцай, падніцай. Залатнік, залатнічок, братка мой. Чаго ты ўсхадзіўся, чаго ты ўзбаяуся, ці ты з хады, ці ты з прыгавору, куніцай, падніцай станьце на месцы. Hi я знаю, Гасподзь знае i нам памагае.

Прамаўляць тры разы.

***
Был цар, у него было 12 жонак, 12 імёнаў - да всех паел. Крас­на дзевіца па садочку гуляла, красну травку сабірала да жывоцік (імя) націрала. Iз 12-11, із 11 -10, із 10-9, із 9-8, із 8-7, із 7-6, із 6-5, із 5-4, із 4-3, із 3-2, із 2-1. Я не памагу, пусць Бог паможа. Я - са сло­вам, Бог - з помашчу. Як дух мой лёгак, штоб так (імя) памаглось.

***
Каб не бaлеy жывот (калі і сам забалеў і калі сарвесся)

Гаварыць замову дзевяць раз і ў гэты момант вадзіць вокруг пупка рукой.

- Залатнічку божы чалавеку, ідзі на месцечка, сядзь на залатое крэслечка. Божа Маці, прыдзі, залатнічка на месца пастанаві. Уніз не ападай, крыві не разганяй, бакі не распірай.

***
От жывота
Господу Богу помолімся, святой Прочісце поклонімся. Святая Прочістая Матка Божая, прошу цябе, прыступі і памажы (імя). Молодзец-молоды, золотнік-золоты, прошу цябе, не сушы, не гудзі, ушчувай, все пасыночкі вялікіе і малые, сядзь на своём месцечку, на золотом крэслечку, на шоўковой нітцы, на маковом зернятку, окропіся, от Господа Бога поможыся. Господзі, залюбі мой дух (тры раза).

***
Першым разам, лепшым часам Госпаду Богу памалюся, Гос­паду Богу пакланюся. За полем, за морам, за каменем там сяло гарыць. Ішла Прачыста Божа Маці сяло тушыць. Не сяло тушыць, а ятрась гасіць, пабітае, пасечанае, папаленае, штоб не ятрылася ні з усхода, ні пад поўдзснь, ні маладзіком. Амінь.

Ад нячыстай сiлы
Госпаду Богу памалюся,
Прачыстай Мацеры пакланюся,
Iвану, зарэ i святой Пятнiцы.
На моры-акiяне ляжыць гарачы камень Альтэр.
На тым камянi каменны прыстол.
За тым прыстолам Святая Багародзiца сядзiць,
Цару Уладзiмiру пуць паказвае i ў вадзiцу глядзiць.
Вадзiца-царыца, усяму свету памачнiца,
Iдзеш ты па лугам марам, берагам,
Памажы (iмя) ад уроку, ад улеку, ад пужання, ад улякання
I ад чарадзеяў, чараунiц,
I ад валшэбнiкаў, валшэбнiц.
Заклiнаю вашы губы, злыя зубы, наглыя глаза.
Вам у (iмя) не бываць, косцi не ламаць,
Крывi не палiць i сэрца не тамiць.
Папрашу Бога, каб паслаў помач.

Приворот c заброшенной хатой (Белорусский метод)
Найти в деревне заброшенную хату. В полночь подойти к ней с распятием и кутьей. Поклониться и прочитать заговор:

" Как в этой хате жизнь кутьей горячей кипела,так чтоб сердце раба(имя) к рабе(имя) воскипела.Вы, покойники, в хате жившие - свидетели да исполнители. Молю вас слезой, плачу вам вам кутьей. Помогите,подсобите, раба(имя) к рабе(имя) сердцем поверните."

Опустите распятие в кутью и уйдите не оглядываясь.
Кутью с распятием оставляем внутри дома , а если дом заколочен, то на пороге.

Загавары цяжарным

Пры родах

Госпаду Богу памалюся, Прачыстай Мамачцы ўкланюся, яко­му там дзянёчку, такому і часочку, якой зарыцы, такой парыцы. Дай, Госпадзі, на помач рабу свайму (імя). Ішоў Гасподзь па гары, Пра­чыстая Маці - па даліне. Гасподзь - з залатымі замкамі, Maui Пра­чыстая - з шаўковымі шнуркамі. Шаўковыя шнурочкі, расшнурынеся, залатыя замочкі, разамкніцеся, а косці з касцямі разайдзіцеся. Ці князь, ці княгіня на етым свеце бываці. Ішла Прачыста Маці рабу божаму (імя) помачы даваці, штоб нажымы бралі і не адпускалі.

Пры родах ці калі целіцца, бярэце вадзічкіў кружачку, трыжды зачэрпваеш і гаворыш.

***
Парадзісе

Сячыся, рубайся і на еты свет, младзенец, яўляйся.

Таксама давалася парада самому параджэнцу ў выглядзе прыкладна такіх слоў:

- А ты, ангел, не ляжы, ножкамі напіхайся, даверху дабірайся.

***
Парадзісе

Божа Маці, прыйдзі мяне ратаваці, мае цела распрастаці, мае жылкі выпраўляці.

***
На добрыя роды

Госпаду Богу памалюся, святой Прачыстай Божай Маці пак­ланюся. Я — словамі, Бог - з помаччу рабе божай Ганне роды адкрываці. Залатыя ключыкі, адамкніцеся, вы, царскія вароты, адчыніцеся. А ты, ангел, не ляжы, ножкамі папіхайся, даверху дабірайся.

***
Ішоў сам Гасподзь з небяса, згубіў залатыя ключы з-пад паяса. Мацер Божая ішла, залатыя ключы знайшла. Замкі, атапрыцеся, царскія вароты, атварыцеся, паясы, развяжыцеся, раба божая (імя), з дзіцёнкам разлучыцеся.

***
Чэраз поле чыстае, чэраз мора быстрае шла Маць Прачыстая. Там яна траўку рвала, вадзіцу брала, рабу божую Ганну ўсё цела падмывала і ў мора спускала. Як па мору вадзіца разыходзіцца, так штоб у рабы божай Ганны косці разыходзіліся. Я не знаю, сам Гас­подзь Бог знае і нам памагае. Я - з словам, Гасподзь - з помаччу і Святым Духам.

***
Госпаду Богу памалюся, Прачыстай Матцы пакланюся. Ішоў Гасподзь Бог Ісус Хрыстос з нябёс, за ім Прачыстая Матка ішла, у правай руцэ залатыя ключы нясла. Сустракае Гасподзь Бог Ісус Хрыстос з нябёс. - Куды ты, Маць Прачыстая, ідзёш? - Iду я парадніцу адведаці і младзенца з жывата выпускаці. Ці ты ж, младзенец, ці младзtнка, пара табе з жывата выхадзіці, парадніцы кроў разліці. - Прашу я цябе, Прачыстая Маць, к сабе на помач з сваей правай рукою.

***
Замова для палягчэння родаў

Залатые варата аткрываюцца, у рабы божай (імя) роды начінаюцца. Дай. Бог, дзіцяці белае цельца. Амінь.

Калі ў цяжарнай жанчыны пачынаюцца схваткі, трэба паста­віць стол на сярэдзіну кухні, чыста памыць яго паверхню. Тры разы пачытаць "Отча наш" і, узяў цяжарную жанчыну за руку, тры разы абвесці яе па гадзіннай стрэлкі вакол стала, пры гэтым тры разы прачытаць замову. Затым на чатыры вуглы стала наліць свячонай воды. Цяжарная жанчына павінна выпіць гэтую воду вуснамі, трымаючы рукі за спіною.

Дапамагло вялікай колькасці цяжарных жанчын. На жаль, бабу­ля не помятое імёны ўсіх каму яна дапамагла. Але сярод іх былі Вішнеўская СМ., Дамасевіч Д.В. і Моніна Ю.В.

***
Для добрых радзін жанчын

Госпаду Богу памалюся, Прачыстай Божай Маці пакланюся. Прачыстая Божая Маці з прыстолу уставала, рабе божай (імя) пома­чы стала, залатыя ключыкі дзяржала, царскія вароцечкі адмукала. Косці-мосці, разыйдзідеся, а ты, дзіцятка, на гэты свет явіся. Госпадзі, памажы, прыступі ды хутчэй асвабадзі. Амінь, Госпадзі.

***
К родам
Госпаду Богу памалюся, святой Прачыстай Божай Мацеры пакланюся. Ішоў Ісус Хрыстос чэраз залаты мост. Маці Божая сына радзіла, не стагнаўшы, не балеўшы, ніхто яе не слыхаўшы. Госпаду Богу памалюся. Ішла Божая Маці па залатых пясках, па залатых мастах. Сустракае яе Ісус Хрыстос. - Куда ідзеш, Божая Маць. -Iду рабе божай (імя) замкі адкрываць, вароты адпіраць, младзенца выпускаць.

***
На благапалучныя роды

Над цёмнымі сводамі, цёплымі воламі чалнок качаецца. Каму плысці ў чалнаке - не намі рашаецца. Каго пашле Багародзіца той у рабы божай (імя) і народзіцпа. Памалю Багародзіцу зжаліцца - у добры час няхай дзіця явіцца і на здравіі маць застанецца. Амінь.

Чытаць загавор нада ў комнаце рожаніцы, куды ніхто не зайдзе, седзячы пры етым на табурэце. Кругом паставіць і запаліць нячотнае калічаства свечак.

***
Пры цяжкіх родах

Прыгатаваць цеста, памешваць яго і гаварыць:

- Я цябе, квашанка, твару не доўга, цеста выходзіць і падымаецца скора так рабе божай (імя) мучыцца не доўга часок мінутны, а скарэй цем пача, мучэнне легча. Амінь.

***
Гэты заговор трэба перапісаць на лісток бумагі і палажыць пад подушку рожаніцы:

- Дзверы прахадныя атверзашася, сірэч нябесныя, і ты, атрочыца, ізыдзі, заве Хрыстос, Гасподзь Бог наш. Амінь.